Este blog está optimizado para una resolución de pantalla de 1152 x 864 px.

Fragmento de Notre charge apostolique. S.S San Pío X (1910)
"No, Venerables Hermanos -preciso es reconocerlo enérgicamente en estos tiempos de anarquía social e intelectual en que todos sientan plaza de doctores y legisladores-, no se edificará la ciudad de modo distinto de como Dios la edificó; no se edificará la ciudad si la Iglesia no pone los cimientos y dirige los trabajos; no, la civilización no está por inventar ni la "ciudad" nueva por edificarse en las nubes. Ha existido y existe; es la civilización cristiana, es la "ciudad" católica. No se trata más que de establecerla y restaurarla sin cesar sobre sus fundamentos naturales y divinos contra los ataques, siempre renovados, de la utopía malsana, de la rebeldía y de la impiedad: Omnia instaurare in Christo."

27 de abril de 2009

Buxtehude: Membra Jesu Nostri


Dietrich Buxtehude (1637 - 1707).

Schola Cantorum Basiliensis.

Maria Cristina Kiehr (Soprano).
Rosa Dominguez (Soprano).
Andreas Scholl (Alto).
Gerd Türk (Tenor).
Ulrich Messthaler (Basse).

Dir. René Jacobs.

Membra Jesu Nostri:

Membra Jesu Nostri (English: The Limbs of our Lord Jesus), BuxWV 75, is a cycle of seven cantatas composed by Dieterich Buxtehude in 1680, and dedicated to Gustaf Düben. The text, Salve mundi salutare - also known as the Rhythmica oratio - is a poem written by Medieval poet Arnulf of Louvain (d. 1250). It is divided into seven parts, each addressed to a different part of Christ's crucified body: feet, knees, hands, side, chest, heart, and head.




I. Ad Pedes.

"Ecce super montes pedes evangelizantis
et annunciantis pacem."

Salve mundi salutare,
salve Jesu care!
Cruci tuae me aptare
vellem vere, tu scis quare,
da mihi tui copiam.

Clavos pedum, plagas duras,
et tam graves impressuras
circumplector cum affectu,
tuo pavens in aspectu,
tuorum memor vulnerum.

Dulcis Jesu, pie deus,
Ad te clamo licet reus,
praebe mihi te benignum,
ne repellas me indignum
de tuis sanctis pedibus


"Ecce super montes pedes evangelizantis
et annunciantis pacem."






II. Ad Genua.

"Ad ubera portabimini,
et super genua blandicentur vobis."

Salve Jesu, rex sanctorum,
spes votiva peccatorum,
crucis ligno tanquam reus,
pendens homoverus deus,
caducis nutans genibus.

Quid sum tibi responsurus,
actu vilis corde durus?
Quid rependam amatori,
qui elegit pro me mori,
ne dupla morte morerer.

Ut te quaeram mente pura,
sit haec mea prima cura,
non est labor et gravabor,
sed sanabor et mundabor,
cum te complexus fuero.

"Ad ubera portabimini,
et super genua blandicentur vobis."






III. Ad Manus.

"Quid sunt plagae istae in medio manuum tuarum?"

Salve Jesu, pastor bone,
fatigatus in agone,
qui per lignum es distractus
et ad lignum es compactus
expansis sanctis manibus.

Manus sanctae, vos amplector,
et gemendo condelector,
grates ago plagis tantis,
clavis duris guttis sanctis
dans lacrymas cum oculis.

In cruore tuo lotum
me commendo tibi totum,
tuae sanctae manus istae
me defendant, Jesu Christe,
extremis in periculis.

"Quid sunt plagae istae in medio manuum tuarum?"



IV. Ad latus.

"Surge, amica mea, speciosa mea, et veni,
columba mea inforaminibus petrae,
in caverna maceriae."

Salve latus salvatoris,
in quo latet mel dulcoris,
in quo patet vis amoris,
ex quo scatet fons cruoris,
qui corda lavat sordida.

Ecce tibi appropinquo,
parce, Jesu, si delinquo,
verecunda quidem fronte,
ad te tamen veni sponte
scrutari tua vulnera.

Hora mortis meus flatus
intret Jesu, tuum latus,
hinc expirans in te vadat,
ne hunc leo trux invadat,
sed apud te permaneat.


"Surge, amica mea, speciosa mea, et veni,
columba mea inforaminibus petrae,
in caverna maceriae."




V. Ad Pectus.

"Sicut modo geniti infantes rationabiles, et
sine dolo concupiscite, ut in eo
crescatis in salutem. Si tamen gustatis,
quoniam dulcis est Dominus."

Salve, salus mea, deus,
Jesu dulcis, amor meus,
salve, pectus reverendum,
cum tremore contingendum,
amoris domicilium.

Pectus mihi confer mundum,
ardens, pium, gemebundum,
voluntatem abnegatam,
tibi semper conformatam,
juncta virtutum copia.

Ave, verum templum dei,
precor miserere mei,
tu totius arca boni,
fac electis me apponi,
vasdives deus omnium.


"Sicut modo geniti infantes rationabiles, et
sine dolo concupiscite, ut in eo
crescatis in salutem. Si tamen gustatis,
quoniam dulcis est Dominus."




VI. Ad Cor.

"Vulnerasti cor meum, soror mea,
sponsa, vulnerasti cor meum."

Summi regis cor, aveto,
te saluto corde laeto,
te complecti me delectat
et hoc meum cor affectat,
ut ad te loquar, animes.

Per medullam cordis mei,
peccatoris atque rei,
tuus amor transferatur,
quo cor tuum rapiatur
languens amoris vulnere.

Viva cordis voce clamo,
dulce cor, te namque amo,
ad cor meum inclinare,
ut se possit applicare
devoto tibi pectore.

Vulnerasti cor meum,
soror mea, sponsa,
vulnerasti cor meum.


"Vulnerasti cor meum, soror mea,
sponsa, vulnerasti cor meum."




7. Ad Faciem.

"Illustra faciem tuam super servum tuum,
salvum me fac in misericordia tua"

Salve, caput cruentatum,
totum spinis coronatum,
conquassatum, vulneratum,
arundine verberatum
facie sputis illita.

Dum me mori est necesse,
noli mihi tunc deesse,
in tremenda mortis hora
veni, Jesu, absque mora,
tuere me et libera.

Cum me jubes emigrare,
Jesu care, tunc appare,
o amator amplectende,
temet ipsum tunc ostende
incruce salutifera.

Amen.

0 comentarios: